"Kapliczka przydrożna"

Stoi fasada nieruchoma.
Spoglądasz w oczy,
wrażliwości jej pełne.
Woń suszków u jej
stóp podnóżków...

Cmentarzysko porozrzucanych                                            
zwłok komarzych.
Paciorki przez jej postawę przewieszone
i ten wzrok cierpiący.

Samochody przemykają
obok niewiasty z impetem!

Towarzystwem jej
liczne pająki i muchy.

Marność, samotność.
Gdyby ktoś wiedział,
ile widziały oczy te,
ludzkich serc i
tragedii.

Wojsk przemarszy,
drżeń gąsienic czołgów.
Ostatnich ludzkich
westchnień, krwi
potoków... Miłości
niespełnionych.

Serc pełnych dziękczynienia,
woli życia. Ocalenia!
Przysiąg, próśb i
zagubionych dusz.

A, Ty, czy zatrzymałeś
się kiedyś przy
Kapliczce Przydrożnej?

AGP 15.07.2014 (Albueira)